“Öteki” edinilmiş bir kimlik midir? Eğer bir kimlik veya bir arayışın tanımlanmasında kullanılan bir kavramsa, bu kavramın farklı yönleri var mıdır?

Vedat Türkali’nin Tek Kişilik Ölüm romanı hakkında bir inceleme…

Bağımsız’ın 7-13 haziran 2013 tarihli sayısında Ahmet Yıldız, “Nazım Hikmet’den Yaşar Kemal’e Uzanan Bir Ahlak” isimli yazısında Yaşar Kemal’e yönelik değerlendirmelerde bulunmuştu.

Zülfü Livaneli’nin Sevdalım Hayat adlı anı kitabı, dürüst, üretici, toplumcu bir aydının, müzisyenin ve yazarın kaleminden çıkmış belgesel roman tadında, bir kuşağın umutlu, kederli gerçekliğini barındırıyor içinde.

Şair Yılmaz Odabaşı 2004’te yayınladığı Şarkısı Beyaz isimli romanından sonra münzevi bir hayata çekilmişti. Okurları için hasret uzun sürse de 2013’te çıkardığı Hayatın Düşlere Borcu Var kitabıyla edebiyat dünyamıza dönüş yaptı.

Baştan söyleyeyim öyle gerçek şairlerin üzerine alınacağı bir yazı değil bu. Ama orta yerde şairim diye gezinen aşındırmadık internet sitesi bırakmayan, kronik ödül avcılığı hastalığına kapılmış şımarıklar içindir.

Aşk ve adalet her ikisi yalnızca sanatın değil, bireysel ve toplumsal mücadelenin de temelinde yatan yaşama yön vermiş güçlü duygular.

Lozan Anlaşmasıyla beraber anlaşma hükümlerinin uygulamaya konulmasıyla Anadolu’daki Rumlarla, Yunanistan’daki Türklerin kitlesel yer değiştirmeleri ve bu süreçte yaşananlar Yaşar Kemal’in Bir Ada Hikayesi’nde tarihsel-sosyal dram olarak roman sayfalarına taşınmaktadır.

Sürgün edebiyatın birçok alanında işlenmiş bir konudur. Bazen bir roman yazarının cümlelerinde bazen bir şairin dizelerinde rastladığımız sürgünün edebiyata yansımalarını işlemek başlı başına bir çalışma alanıdır.

Bütün insanları mutlu etmek istiyorum şarkı söylerken. Belki bu yüzden hastalandım, belki büyük sevgimden ürken güçler var, durdurmak istiyorlar belki… diyordu Kazım Koyuncu.