yaşamışım

zordu kalemi havada tutmak
kağıt ile sevişemiyor,meyvelerini toplayamıyordum
harabeler oluşuyordu sakince
toz zerrecikleri yoktu
ne bir gülümseme.nede gözyaşı
anlamsızdı
miadı dolmuş aşkımın
gidesim vardı gidemez oldum
boğuldum..
gözyaşları bıraktım toprağa
yalandı
amaçsızdı
karmaşaydı
anladım
bırak beni tek isteğim bu
domuz bağındaydı ruhum
filistin askısında tavana asılıydı
elektirikli sandelyedeydi bedenim
yasalarda yasaldı işkence
oradan uzaklaştım
yolculuğum yitik ülkedeydi
yok oluşa
yeniden doğuşa
yıkıntılar arasında umursamazsızca koşuşa
özgür kalmıştım,yok olduktan sonra anladım
bir zamanlar yaşamışım