Yok mu

Kapida bir cocuk:
basinda asker sapkasi,
dokuluyor terler alnindan boncuk boncuk,
iri gozleri deliyor acikcasi…

Ardinda parlayan gunes giriyor gozlerime,
bir derdi var belli, huzunlu gozleri.
Bir yas akiyor gozunden ta yuregime,
birakmis hayat manasiz yapay sozleri

Nerden ciktin oglum boyle sabahin korunde?
Annen baban yokmu? Kimsen yok mu?
Ben biraktim acimayi felegin bogrunde;
icimi deliyor masum gozlerin, hic insafin yok mu?

Soluk solugasin ama, agzin kapali;
soyle bakayim neden gomlegin alacakanli.
Hic kalmadi mi bu yurtta bir delikanli,
sana el kadiranda hic vicdan yok mu?

Bilirim kimsen kalmamis bu dunyada,
yasin cok olmasa gerek ,var icinde bir dokuz.
Bu gercek olmasa gerek, bari ciksin ruyada,
satafatta variz ama, insanlikta yokuz…

Oyle durma gir iceri, cabuk kurtar kendini,
akranlarinin hepsi olup gitti, bir sen kaldin geri,
akacak kan damarda durmaz, azgin su asar bendini,
suskunlugun zamani degil,simdi ozgurlugun yeri.

Biliyorum cok gerisinden geliyorsun hatiralarimin,
en fazla bir kasigi da sana var mutevazi soframin;
sen namussun,sen serefsin,sen topraksin, sen bizsin,
seni bu hale getirenlerde hic onur yok mu?